محر م ها مي آيند و مي روند و هر مشتاقي از آن بهره اي مي برد . هر كس به فراخور عشق و شوق و ظرفيت عقلي و قلبي خود از سفره پربركت و نجات بخش حسين بن علي (ع ) ارتزاق مي كند . سهم عده اي كثير از اين خوان الهي و حيات بخش اندك و قليل  و سهم عده اي قليل از آن فربه و كثير است . فهرست نعمتها و بركات و درسها و اموز هاي حيات بخش و نجات بخش محرم حسيني زياد است كه يكي از مهمترين آنها سخنان و خطبه هاي عميق و حماسي و سوزناك و در عين حال بيدار كننده آن حضرت است كه به مصداق اكمل "امر به معروف و نهي از منكر " پيش روي تاريخ قرار دارد و مخاطب آن همه ازاديخواهان و عدالت طلبان و عزت جويان ادوار گوناگون بشريت است . دريغ از اينكه بسياري از شركت كنندگان در آيين هاي سوگواري حسيني با اين گفته ها و خطبه هاي حضرت اباعبدالله الحسين (ع ) بيگانه اند و شور و عواطف مقدس حسيني آنها با معرفت روشن بينانه تلفيق نشده است و شايد اين بيگانگي در كارنامه عمل ما نا بخشودني باشد .اگر آشنايي با دغدغه ها و اهداف امام حسين (ع ) از قيام عاشورايي  بر همه مسلمانان فريضه است اما مسئوليت و تكليف نخبگان و خبرگان سياسي و فرهنگي كه دايره تاثير گذاري  بيشتري در جامعه اسلامي دارند در اين خصوص به طريق اولي نه تنها يك تكليف ديني بلكه يك مسئوليت خطير اجتماعي و فرهنگي و سياسي است .  اين آموزه هاي عاشورايي ملاك و معياري است براي عمل كردن ؛  براي موضع گيري كردن و براي بصيرت داشتن در صحنه هاي غبارآلود انتخاب و تصميم گيري  . چند خطبه به جاي مانده از حضرت ايشان در منابع معتبر مانند ارشاد مفيد و مقاتلي مانند مقتل سيد عبدالرزاق مقرم ، مقتل ابي مخنف و مقاتل الطالبين  حاوي نكات بسيار مهمي است كه در واقع آسيب شناسي و بيان آفتهايي است كه جامعه به اصطلاح اسلامي زمان حيات حضرت را به جايي كشانده كه ظرفيت و تحمل و لياقت پاسداري از ذريه پاك نبوي را ندارد و بر او تيغ مي كشند و با اهل بيت او چنان مي كنند كه يك تاريخ در مصيبت آن خون گريه مي كند. نگاهي اجمالي به اين خطبه ها بعنوان يكي از منابع اصيل و دقيق و مهم انديشه ديني و سياسي در اسلام كه متاسفانه در دانشگاهها ي كشور بعنوان منبع درس و بحث در علوم انساني مورد غفلت قرار گرفته است  دست كم 10 اصل مهم را در حيات سياسي و اجتماعي مورد تاكيد قرار مي دهد كه عبارتند از :

1-    اصالت صلح و همزيستي عزت مندانه و پرهيز از جنگ و خشونت جز در مواردي كه كساني مبادرت  به (( يصدون عن سبيل الله و  يصدون عن دين الله ) مي كنندو مصداق (( ائمه كفر )) واقع مي شوند.

2-    ضرورت رفتار و گفتار مبتني بر عدالت و انصاف در همه حال حتي در ميدان پرتلاطم جنگ

3-    اصل گفتن و شنيدن خردمندانه ديدگاهها و پرهيز از هوچي گري  و غوغا سالاري هاي حقيقت سوز

4-    ذم دنيا طلبي و شيفتگي و فريفتگي به ظواهر و چرب و شيرين دنيا بويژ ه مال حرام بعنوان پرده و حجاب بصيرت و معرفت

5-    اصل بدون اغماض ظلم وستم و استكبارستيزي در عرصه سياست و جامعه

6-     نقش مادي گرايي و تعلقات دنيوي در انحرافات تدريجي به گونه اي كه بديهيات ديني و انساني و اخلاقي زير پا گذاشته مي شود

7-    خطر فراموشي و نسيان گذشته و گذشتگان و ضرورت درس و عبرت از تاريخ دور و نزديك

8-    ذم و نكوهش دروغگويي  بعنوان يكي از صفات مضمحل كننده نظام اخلاقي درجامعه

9-    خطر خطير كفر پس از ايمان ، ضلالت پس از هدايت  و تاريك فكري  پس از روشن انديشي

10-                        ضرورت وفاي به عهد از همه حال و پرهيز از عهد شكني به هر بهانه اي

 

گزار ه هاي فوق تنها بخشي از اموزه هاي تعيين كننده عاشورايي است كه مدتي پژوهش و مطالعه در خطبه هاي حسيني مي توان آنها را استتناج كرد و شرح آنها هرچند دغدغه پژوهشي  نگارنده است اما  مجال ديگري مي طلبد و هركدام فصل مفصلي از خرده اموز ه هاي حيات بخش در زندگي اجتماعي و فرهنگي و سياسي است . اما مقصود از اين نوشته  اين است كه همزمان با برافراشتن علم ها و كتل ها و پرچم هاي سوگواري امام حسين (ع ) صداي بلند و نافذ حسين بن علي (ع ) از فراز سده ها و هزاره ها  به گوش جان بشنويم و بدانيم كه حسين اين سخنان را و اين دغدغه ها را با گذشتگان و امروزيها و آيندگان در ميان گذاشته است و دانش به آنها و عمل  متعهدانه به آنها تكليف و وظيفه همه ماست و شرط عشق و محبت حقيقي به   دردانه نبوي و اقاي جوانان اهل بهشت يعني حضرت ثارالله است .و شايد روزي بايد پاسخگو باشيم كه چه ميزان دغدغه فهم و عمل و تبليغ و ترويج اين پيامهاي روح بخش و سعادت بخش را داشته ايم . اميد كه به بركت محرم ها و عاشوراها و اين خيمه و تكيه ها و مجالس عزاداري حضرت اباعبدالله (ع) در يوم الحساب شرمنده روي نازنين سرور و سالار ازادگان و شهيدان امام حسين (ع) نباشيم .