ماه مبارک رمضان در جامعه اسلامی و کشور اسلامی در کنا ر جنبه های معنوی آن باید نوید دهنده رحمت و برکت مادی نیز باشد . باید با فرارسیدن این ماه مبارک همه مردم حتی اقلیت های مذهبی هم احساس کنند خیر و برکت بر جامعه نازل شده است . باید جامعه شادتر و با نشاط تر و در عین حال آرامتر و مهربان تر شود . مهمترین نقش را درایجاد این  وضعیت نهادها وسازمانهای مسئول دارند . چند مثال ساده می زنم انتظار می رود به مناسبت این ماه مبارک همه محصولات و خدمات در بخشهای مختلف با تخفیف به مشتریان ارایه شود و مردم این تخفیف را به حساب برکت این ماه می گذارند و حتی از بعد مادی نیز به این ماه پیوند برقرار می کنند.چنانچه فروشگاههای شهروند چنین کرده اند و موجب رضایت مندی مردم را فراهم ساخته اند. مردم انتظار دارند نهادها و سازمانها در این ماه عزیز تسهیلات و خدمات ویژه ارایه دهند .چنانچه صدا وسیما در این ماه ویژه برنامه های زیادی دارد وهمواره مخاطبان رسانه ملی در این ماه بالا می رود  انتظار مردم از دیگر نهادها وسازمانها هم اینچنین است .چه نیک است به برکت این ماه بسیاری از جرایم مالی و مالیاتی به شکل نمادین هم شده بخشیده شود بسیاری از در بندان رها گردند .خدمات حمل و نقل و ترابری با نرخ های کمتری ارایه شود. باید در کشور فضای مهربانی و همدلی و همکاری و همیاری رونق یابد همگان باید به راههای انسانی تر زیستن حتی برای یک ماه بیندیشند و عمل کنند. اینگونه است که ماه رمضان غیر از حال وهوای معنوی و روحانی انفرادی ا ش برای مومنان و روزه داران ، برای ناظران بیرونی و زندگی مادی و عینی هم منشا رحمت و برکت خواهد شد بویژه کودکان و نوجوانان که در فرایند حساس اجتماعی شدن هستند بطور نهادینه با این ماه عزیز مانوس می شوندو همگان در سال چشم انتظار فرارسیدن این ماه خجسته خواهند بود تا از برکات و فیوضات مادی و معنوی هم بهره مند شوند.